نهی از سبب معاملهنهی از سبب معامله ، تعلق نهی به انشای صیغه فعل مباشری مکلف را گویند. ۱ - محل بحثنهی از سبب معامله، در جایی است که نهی به صیغه معامله یا انشای آن ( ایجاب و قبول ) تعلق گرفته است، مانند:نهی از عقد نکاح در حال احرام ، که آن چه مبغوض مولا است صدور عقد نکاح در آن حالت است و خود نکاح که مسبب از صیغه عقد نکاح است، مبغوض مولا نیست، و یا مثل تعلق نهی به بیع هنگام نماز جمعه (لا تبع وقت النداء). ۲ - بررسی دلالت نهی ارشادی بر فساد معاملهدرباره دلالت نهی ارشادی بر فساد معامله اختلافی نیست، اما در مورد دلالت نهی مولوی از سبب، بر فساد معامله، اختلاف است و بیشتر اصولی‌ها به عدم فساد اعتقاد دارند. ۳ - نکتهنهی از سبب معامله، یعنی نهی از فعل مستقیم (مباشری) مکلف که همان انشای صیغه است، یا نهی از ایجاد معامله (به معنای مصدری)، و نهی از مسبب، یعنی نهی از فعل تسبیبی یا غیر مباشری مکلف، زیرا نقل و انتقال، تملیک و تملک، تزویج و تزوج، همه فعل غیر مستقیم مکلف است و به آن معامله به معنای اسم مصدری نیز می‌گویند. [۱]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۷، ص۳۱۳.
[۴]
بروجردی، حسین، نهایة الاصول، ص۳۸۶.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۵۸، برگرفته از مقاله «نهی از سبب معامله». رده‌های این صفحه : نهی از معاملات
|